Najnowszym członkiem rodziny Moog Etherwave Theremin jest Etherwave Plus, który również jest kontrolerem używającym technikę gry za pomocą ruchów rąk w świecie analogowych syntezatorów i nie tylko. Teraz można sterować syntezatory i efekty podczas gry na Thereminie lub używając go jako osobnego kontrolera CV (Control Voltage).

Jeśli jesteś już szczęśliwym posiadaczem standardowego Etherwave`a masz możliwość rozbudowania go doEtherwavePlusa.

Etherwave Plus posiada wszystkie funkcje i brzmienie jak standardowy Etherwave theremin
Plus jest idealnym kontrolerem oraz instrumentem muzycznym.

WyjściaPitch & Volume CV- pozwalają sterować każdą ręką inny parametr.

Wyjście Gate- pozwala włączać różne funkcje syntezatora.

Pitch Preview/Headphone Output– wyposażone w kontroler głośności, pozwala usłyszeć wysokość dźwięku.
Power LED– informuje, czy instrument jest włączony.

Sygnały sterujące CV są proporcjonalne do wysokości oraz głośności dźwięku Theremina. Podłączenie go do Voyagera, Little Phatty bądź innego analogowego syntezatora zmienia diametralnie sposób gry na twoim syntezatorze. Sygnały te nie ograniczają się jednak do sterowania wysokością i głośnością dźwięku. Można zaprogramować sterowanie dowolnym parametrem syntezatora.

Sterowanie napięciowe [Control Voltage – CV] – o co tu chodzi?

Muzyka elektroniczna posługuje się pewnymi „tajemniczymi” pojęciami, wśród których jednym z najważniejszych jest sterowanie napięciem [ang. Control Voltage, w skrócie CV]. Sterowanie to polega na przesyłaniu sygnałów elektrycznych o zmiennym napięciu, a kierowane one mogą być do różnych modułów, takich jak oscylatory sterowane napięciowo [ang. Voltage Controlled Oscillator, w skrócie VCO], wzmacniaczy [Voltage Controlled Amplifier – VCA], czy filtrów [Voltage Controlled Filter – VCF]. Dla ułatwienia można sobie wyobrazić, że te napięcia są rodzajem “elektrycznego nacisku”, który umożliwia wpływanie na niektóre parametry sterowanych modułów. Jeśli „zaaplikujesz” oscylatorowi różne napięcia, wysokość dźwięku generowana przez niego będzie ulegać zmianie, czyli wpłyniesz na generowanie różnych nut. Jeśli napięcie zostanie dołączone do filtra dolnoprzepustowego, będziesz mógł sterować częstotliwością odcięcia, czyli decydować jakie częstotliwości będą przepuszczane, a jakie nie. Tak samo głośność – jeśli wzmacniacz [VCA] „otrzyma” wyższe napięcie sterujące, dźwięk będzie głośniejszy. Zresztą sam sygnał audio, to też nic innego jak napięcie elektryczne, które zmienia się z dużą częstotliwością.

Sterowanie napięciowe to sygnał analogowy. A jaka jest główna różnica pomiędzy sygnałem analogowym a cyfrowym? Sygnał analogowy podlega płynnym zmianom, a sygnał cyfrowy zmienia się skokowo w tempie określonych „kroków”. W systemie analogowym zmiany napięcia można porównać do zmian ciśnienia powietrza w instrumencie dętym, które wpływają na różne cechy wydobywanego dźwięku. Systemy cyfrowe zaś używają mikroprocesorów do zapisu, odczytu i manipulowania informacją o dźwięku, a wszystko zapisane jest w postaci liczb, które są swego rodzaju „stop-klatkami” – czyli chwilowymi „stanami” dźwięku mierzonymi i odtwarzanymi wiele tysięcy razy na sekundę.

Różne instrument i efekty w różny sposób reagują na sygnały CV, w czym odróżniają się od sterowania cyfrowego w standardzie MIDI, gdzie wszystko jest ściśle zdefiniowane i wszędzie działa tak samo. Można pomyśleć, że CV jest rozwiązaniem „gorszym”, ale w świecie analogowym taka „niedokładność” może stanowić zaletę, gdyż otwiera pole do eksperymentowania i odkrywania nowych brzmień. Łącząc ze sobą wiele różnych urządzeń, modułów, kostek Moogerfooger itd. zwiększasz swoje możliwości i możesz natrafić na niespotykane wcześniej kombinacje połączeń. Nawet procesory typu MF-101 [filtr] czy MF-102 [modulator pierścieniowy] mogą w pewnych przypadkach służyć jako źródło dźwięku – i syntezator modularny gotowy ;-)

Spójrzmy na dwa podstawowe typy modułów w systemie modularnym: źródła [czyli sygnały wysyłane] oraz miejsca przeznaczenia [czyli sygnały odbierane]. Efekty z serii Moogerfooger mogą być jednym i drugim i mogą dostarczyć mnóstwo świetnej zabawy.

Urządzenia wysyłające sygnały napięciowe mogą mieć najróżniejsze konstrukcje. Przed wprowadzeniem standardu MIDI klawiatury syntezatorów skonstruowane były w taki sposób, że wysyłały sygnały napięciowe o wielkości uzależnionej od wciśniętego klawisza, co w odpowiedni sposób sterowało oscylatorami VCO. Tak samo działały pierwsze analogowe sekwencery krokowe – każdy kolejny krok polegał na wysyłaniu napięcia o odpowiedniej wielkości.

Dwa najbardziej „kreatywne” moduły w systemie analogowym to generatory obwiedni [Envelope Generators – EG] i generatory wolnych przebiegów [Low Frequency Oscillators – LFO]. Generatory EG wysyłają napięcie zmieniające się w czasie, co może wpływać na głośność sygnału lub jego barwę [przy sterowaniu filtrem], mogą też sterować samym oscylatorem, co wpłynie na wysokość dźwięku – i już mamy dźwięk syreny. Generator LFO może sterować generatorem EG i mamy wtedy tremolo [cykliczne zwiększanie i zmniejszanie głośności] lub oscylatorem VCO i mamy vibrato [cykliczne zmiany częstotliwości, zupełnie jak ruch palca na gryfie instrumentu strunowego].

A to tylko początek historii. Przez łączenie różnych modułów w różne konfiguracje, możesz tworzyć proste lub skomplikowane struktury, dźwięki zmieniające się w czasie, pulsujące, pływające, długie, krótkie, miękkie i szpiczaste. Wystarczy pobawić się kabelkami i po chwili stwierdzić, że już ranek ;-)

Spróbuj, sam zobaczysz!